Utrecht – Rotterdam Alexander
Tycho had, net als iedereen in deze coupé, een open studieboek voor zich. Iets met anatomie, maar hij was afgeleid. Het piepen en trillen van zijn telefoon, de damesbillen die langs liepen en het verwoede typen van het meisje naast hem. Wat zou ze schrijven? Tycho probeerde over haar arm mee te gluren, maar kon het niet lezen. Na een minuut of tien tikte ze op de schouder van de jongen die voor haar zat en gaf hem zonder iets te zeggen haar laptop. Briefjes doorgeven anno 2019. Tycho hield zijn lachen in en onderdrukte de neiging zijn vinger op te steken. Klikspaan, boterspaan!